DOLOMITI: 3. EGUNA: VAJOLET, SANTNER Ferrata-CORONELLE Lepoa-MAZZIN (Canazei)

2018ko Uztailak 14, larunbata
Vajolet aterpetxetik, proposamen nagusia Pasabideko "ferrata" egitea da.
Santner, zailtasun ertaina eta ongi hornitua. Mendebaldeko aurpegian kokatua.
Catinaccioko mendigune ikusgarria, badirudi berariaz trazatua izan dela
Dolomiten edertasuna eta izaera berezia nabarmentzeko. Zer da ola?
Zalantzarik gabe Dolomiten ibilbide biribilik ederrenetako bat da.
A Ibilbide zirkularra egitea, Vajolet aterpetxetik aterperantz gora eginez.
Passo Santner, ferrata bidea egiteko eta ondoren, Le Coronelle-ren Passo eta Gardeccia aterpetxera jaitsiz
(7,6 km, +975 m/-1265 m, 8ord.).
B  Ibilbide leunagoa Catinaccioko mendigunearen magalean, abiapuntutik abiatuta.
Vajolet aterpetxea Le Coronelle-ko Pasabiderantz, iritsi baino lehen, eta sartu aurretik.
Gardeccia aterpetxera jaisten den desbideratze bat hartzeko aukera (4,3 km, +270 m)
/- 560 m, 4 ord ).

 

Vajolet Aterpetxetik

Mendebaldera abiatzen da ta bezahin pronto aldapa hasten da.

Re Alberto Primo Aterpea (2.615 m). Toki berezi batean. Hau Dolomiti da.

Santner lepora goaz.

Vajoleteko Dorreak.

Prestaketak, urduriak.

Hasiera-hasieratik behera egingo dugu, baina gehienek gora egingo dute. (2.715 m)

Kanal luze baten jeisten.

Mugarriak, pintura-markak (bidexka 542) eta kablea jarraituz, kanalean sartzen gara.

Igotzen ari diren mendizaleen zain.

Arroka ondotik jaisten gara eta pistako pasabiderik ikusgarrienera iristen gara. Beherantz egin behar da, eta jaitsieran, elurrez estalita dagoen kanal bat, non ez den ikusten. Kableak elurraren gainetik jarraitzen du, baina alboetako hormetan finko dagoenez, oso solte dago gure gusturako. Zorionez, bide arrastoa ere badago eta kanala ez da oso zabala, metro gutxi batzuk besterik ez, beraz, balioan gaude eta istilurik gabe gurutzatzen gara, berriro arroka sendora sartuz.

Tramo hau oso espektakularra da.

Orain, bira mehe moduko batean sartuko gara, eta, hainbat motz igo eta jaitsi ondoren, hegoaldera jaitsiko da. Jaitsieraren arabera, zailtasunak murrizten doaz. Hasieran eskuak asko erabiltzen baziren ere, grapak eta kablea erabiliz, urratsez urrats egiten zen.

Destrepea, luzea egiten zaigu.

Arroka amaitzen ari da. Ondoren, aterpetxe gainean, kareharrizko "faja" zabalera irtengo da (bidezidorra nabaritzen da, oso markatua, "faja" luzean zehar).

Alemanez dago baina balio digu ideia egiteko.

Bidegurutzean gaude, "Passo Coronelle-antz"550rra jarraituz.

Apurka-apurka bidezidorra eskuinera biratuz joango da, kota mantenduz eta horma inguratuz. Azkenik, kanal batean sartzen da, eta ez dago zalantzarik zein den, igotzen ari da. Zetak markatzen dituzten egurrezko mailekin hasten gara, eta baita heltzekoak ere.

Kanal erraza eta laburra da, Passo Coronelle 2630mt. Pasabidean, egurrezko banku bat, eserlekua hartzeko eta ikuspegiez gozatzeko gonbitea eginez.

Vajolet aldeko bistak zoragarriak dira. Catinaccioak.

Eta  baita ere Gardeccia ibarrera, Marmolada atzean.

Jeitsiera Gardecciarantz.

Eguraldia lagun.

Hemen egingo dugu lo. MAZZIN.

Canazei bisitatzera goaz, baina ekaitz handi bat sortzen da, oso nekatuta gaudenez, erretiratzea erabaki dugu. Bihar beste ibilbide bat izango dugu zain.